برنامه ریزی مالیاتی صنعت و بازده سهام

برنامه ریزی مالیاتی صنعت و بازده سهام

سرمایه گذاری در برنامه ریزی مالیات شرکت ها کاهش سهم سود پرداختی مالیات ، جریان نقدی را برای سهامداران ایجاد می کند. این جریان های نقدی پرخطر باید قیمت گذاری شوند. تأثیر برنامه ریزی مالیاتی بر بازده مورد انتظار ، تمرکز جریان جدیدی از تحقیقات بوده است که یافته های ظاهراً متناقضی را به همراه دارد. اگرچه شرکت هایی که برنامه ریزی مالیاتی فعال تری انجام می دهند نسبت به همتایان کمتر فعال خود از بازده مورد انتظار کمتری برخوردار هستند، برنامه ریزی مالیات کل در اقتصاد با بازده مورد انتظار در سطح بازار بیشتر همراه است.

این نتایج را می توان با تشخیص اینکه برنامه ریزی مالیاتی می تواند بازده مورد انتظار یک شرکت را افزایش یا کاهش دهد ، تطبیق داده شود. به این معنا که آیا و نحوه برنامه ریزی مالیاتی بر بازده مورد انتظار تأثیر می گذارد ، تابعی از ریسک جریان نقدی مرتبط با برنامه ریزی مالیاتی و همچنین توانایی سرمایه گذاران برای تنوع بخشیدن به این ریسک است. با گسترش ادبیات قبلی ، می پرسیم آیا بازده مورد انتظار شرکت تحت تأثیر شدت برنامه ریزی مالیاتی صنعت آن است یا خیر. صنعت شرکت نقش کلیدی در استراتژی مالیاتی و نتایج آن دارد. قوانین مالیاتی اغلب بر صنعت متمرکز هستند ، اجرای مالیات بر صنعت مالیات دهندگان ساختار یافته است و مشاوره های مالیاتی تمرکز و تخصص خود را در صنعت تبلیغ می کنند.

شرکت ها نه تنها استراتژی های برنامه ریزی مالیاتی خود را بر اساس مشوق های خاص صنعت و فرصت های کاهش مالیات سازماندهی می کنند ، بلکه به نظر می رسد به دلایل رقابتی و استراتژیک به برنامه ریزی مالیاتی سایر شرکت های صنعت خود پاسخ می دهند. در مجموع ، این امر متضمن یک اشتراک صنعتی مبتنی بر موقعیت مالیاتی فعلی و آینده شرکت ها است و از این رو جریان های نقدی ایجاد شده توسط آنها را نشان می دهد. در نتیجه ، اگر سرمایه گذاران بر این باور باشند که برنامه ریزی مالیاتی مبتنی بر صنعت ، شرکت را در معرض شوک های نقدی غیرقابل تغییر آینده قرار می دهد ، برای هر شرکتی که به صنعت برنامه ریزی مالیاتی بالا تعلق دارد ، حق بیمه بیشتری را درخواست خواهند کرد. همه شرکت ها با تغییر سیاست های مالیاتی مواجه هستند که بر جریانات نقدی پس از مالیات تأثیر می گذارد. قرار گرفتن شرکت در معرض شوک های سیاست مالیاتی به استراتژی برنامه ریزی مالیاتی فعلی و آینده آن بستگی دارد.

به دلیل اشتراک استراتژی های برنامه ریزی مالیاتی در یک صنعت ، عضویت در صنعت ممکن است به عنوان یک عامل تعیین کننده اصلی در معرض قرار گرفتن شرکت در برابر شوک های سیاست مالیاتی عمل کند. تا آنجا که سیاست مالیاتی کاملاً با بازار یا شرایط کلان اقتصادی ارتباط ندارد ، عدم قطعیت سیاست می تواند منبع جداگانه ای از ریسک غیر قابل تنوع باشد. ما پیش بینی می کنیم که برنامه ریزی مالیاتی صنعت به احتمال زیاد باعث افزایش قرار گرفتن شرکت در معرض ریسک سیستماتیک می شود به گونه ای که فعالیت های برنامه ریزی مالیاتی فردی شرکت انجام نمی دهد.

شیوه های برنامه ریزی مالیاتی ویژه شرکت ها که از هنجار های صنعت منحرف می شوند ، ممکن است جریان های نقدی افزایشی ایجاد کنند که به میزان کمی به ریسک سیستماتیک کمک می کند و بنابراین ، بازده مورد انتظار شرکت را کاهش می دهد. این با رابطه مثبت بین شدت برنامه ریزی مالیاتی یک شرکت با هزینه حقوق صاحبان سهام مستند شده توسط Goh و همکاران مطابقت دارد. در مقابل ، ما فرض می کنیم که شرکت هایی در صنایع با گرایش بیشتر به برنامه ریزی مالیاتی ، بازده مورد انتظار بیشتری دارند و سیاست های برنامه ریزی مالیاتی شرکت های فردی را کنترل می کنند. نماینده اصلی برنامه ریزی مالیاتی صنعت میانگین نرخ مالیات سه ساله مبتنی بر پول نقد شرکت هایی با درآمد پیش از مالیات مثبت است. ما فرض می کنیم که شرکت هایی با نرخ های مالیاتی مبتنی بر پول نقد ، برنامه ریزی مالیاتی بیشتری انجام می دهند که دارای نتایج نامشخص تری است.

جهت کسب هرگونه اطلاعات تخصصی و نیز مشاوره در خصوص برنامه ریزی مالیاتی به پیج شرکت حسابداری بهین تراز به آدرس (behintarazco@) مراجعه نموده و به دایرکت پیام دهید.