تاثیر ارزش منصفانه بر پیش بینی عملکرد

تاثیر استفاده از رویکرد ارزش منصفانه بر پیش بینی عملکرد

گزارشگری مالی یکی از ساز و کار هایی است که می تواند عملکرد بازار سرمایه را بهبود بخشد. استفاده کنندگان از اطلاعات مالی انتظار دارند که شرکت های بزرگ و فعال در بازار سرمایه اطلاعات مالی و گزارشگری با کیفیت بالا را ارائه دهند زیرا در صورت کاهش کیفیت مالی شرکت ها در کاهش مجدد ، انتظار می رود ارزش شرکت نیز افزایش یابد. گزارش با کیفیت بالا می تواند نگرانی سرمایه گذاران در مورد اطلاعات داخلی را تا حد زیادی کاهش دهد و انتشار عمومی اطلاعات با کیفیت توسط مدیریت ، عدم تقارن اطلاعات بین مدیریت و سایر کاربران را کاهش می دهد.

مطالعات نشان داده است که کاهش عدم تقارن اطلاعات به نوبه خود منجر به کاهش هزینه های سرمایه ای ، کاهش ریسک اطلاعات ، افزایش پیش بینی جریانات نقدی ، بهبود ارزش شرکت و در نهایت افزایش نقدینگی سهام می شود. افراد برای تصمیم گیری به اطلاعات مالی نیاز دارند و حسابداری یکی از منابع تامین اطلاعات مالی است. چارچوب مفهومی برای گزارشگری مالی به نقش اطلاعات مالی و سودمندی آن در ایجاد زمینه های مالی می پردازد. بر اساس بنیاد IFRS ، هدف گزارشگری مالی با اهداف کلی ارائه اطلاعات مالی در مورد واحد گزارشگر است که برای سرمایه گذاران ، وام دهندگان و سایر اعتبار دهندگان موجود در تصمیم گیری های مربوط به تأمین منابع به واحد تجاری مفید است. این تصمیمات شامل تصمیماتی در مورد موارد زیر است:

الف) خرید ، فروش یا نگهداری دارایی های خالص و بدهی.

ب) ارائه یا تسویه وام و

ج) سایر انواع اعتبار.

بیدل ، هیلاری و وردی (2009) کیفیت گزارش را به شرح زیر تعریف می کنند: “ما کیفیت گزارشگری مالی را به عنوان دقتی که در آن مالیات به طور کامل از فعالیت های شرکت اطلاع می دهد ، تا حدی در سال 2009 مشخص می کنیم.

تهیه و توسعه مجموعه ای از استاندارد های حسابداری با کیفیت بالا لزوماً منجر به گزارش مالی با کیفیت بالا نمی شود زیرا بخشی از کیفیت گزارش مربوط به مشوق های مدیریتی و الزامات نظارتی است. محققان استدلال می کنند که این استاندارد ها اجباری نیستند اما آنها هستند با توجه به مفاد قانون دارای عملکرد یکپارچه و تفسیری هستند. در مقابل ، در سیستم حقوقی کشور های مشترک حقوق مانند انگلستان ، به نظر می رسد استاندارد های گزارشگری مالی بین المللی کمتر مطابق قوانین و مقررات است. شرکت های بریتانیایی برای جمع آوری پول به بازار سرمایه متکی هستند و بنابراین گزارش مالی برای اطمینان از شفافیت و کارایی بازار مورد نیاز است. در همین حال ، ماموریت هیئت تدوین استاندارد های بین المللی توسعه مجموعه ای از استاندارد های پذیرفته شده در سطح جهانی و با کیفیت بالا است.

با وجود سادگی ظاهری ، اجرا و انجام مأموریت کاملاً دشوار است. این تا حدی به این دلیل است که همه کلمات باید با دقت انتخاب شوند. استاندارد های حسابداری جهانی شرایط لازم برای گزارشگری مالی جهانی را فراهم می کند. با این حال ، آنها کافی نیستند. در حقیقت ، بدون مجموعه ای از استانداردها ، نمی توان به گزارش مالی یکسان در سراسر جهان امیدوار بود.

درآمد های مبتنی بر استاندارد های بین المللی از پیش بینی عملکرد آینده شرکت در مقایسه با درآمد های استان مرکزی ایران ، بهتر نیست. هر دوی این درآمدها از نظر آماری در پیش بینی جریانات نقدی مثر نیستند. به عبارت دیگر ، در حالی که ضریب EarnFV از نظر عملیاتی بالاتر از درآمد خالص مطابق با استاندارد های ایران (NI) در پیش بینی درآمد های ناخالص آینده شرکت ها بود ، هر دوی این متغیرها در رگرسیون مربوطه از نظر آماری ناچیز هستند و در واقع قادر به پیش بینی عملکرد آینده SME ها نیستند. به نظر می رسد که ناتوانی استاندارد های مبتنی بر IFRS در پیش بینی عملکرد آینده شرکت به دلیل کارآیی پایین بازار سرمایه است، زیرا ارزش خرده فروشی سهام شرکت در بازار براساس نقدینگی آینده تعیین می شود.

جریان هایی که برای سهامداران ایجاد می کند و در بازار کارآمد ، قیمت بازار باید نشان دهنده پرواز های آینده شرکت باشد. به عنوان مثال ، یک شرکت با توانایی بالا در ایجاد جریان های نقدی می تواند درآمد نقدی بیشتری را بین سهامداران خود تقسیم کند. طبق استاندارد ایران ، در مورد جریان نقدی در شرکت های سرمایه گذاری ، درآمد نقدی سرمایه گذاری در بخش جریان های نقدی عملیاتی گزارش می شود.