نقش سررسید وام در حل مشکلات اطلاعاتی

نقش سررسید وام در حل مشکلات اطلاعاتی

شرکت های مالی و بانک های پرداخت وام خصوصی و دولتی که برای مشاغل کوچک کمک مالی ارائه می دهند با مشکلات اطلاعاتی در زمینه بازپرداخت اقساط وام این مشاغل مواجه می شوند. واسطه های مالی تصمیمات اعتباری می گیرند و شرایط قرارداد وام را بر اساس وضعیت مالی شرکت ، سابقه اعتباری ، ویژگی های کارآفرین و شدت مشکلات اطلاعاتی مرتبط طراحی می کنند. در حالی که تحقیقات اخیر در مورد دسترسی به اعتبار ، محدودیت های اعتباری ، محدودیت های اعتباری ، هزینه های استقراض و الزامات وثیقه بینش های زیادی در مورد تأمین مالی مشاغل کوچک ارائه می دهد ، عوامل سررسید وام تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است.

ما از بررسی ملی مالی 1993 مشاغل کوچک (NSSBF) برای بررسی چگونگی تعیین واسطه های مالی سررسید وام به مشاغل کوچک استفاده می کنیم. ما فرض می کنیم که وام دهندگان از سررسید وام برای رسیدگی به اطلاعات و کنترل مشکلات ناشی از وام دهی مشاغل کوچک استفاده می کنند. در این میان موسسات مالی می توانند از قرارداد های وام کوتاه مدت برای مجبور کردن مجدد مذاکرات بیشتر استفاده کنند و در هنگام وام دهی به شرکت های کوچک ، انعطاف پذیری و کنترل را به دست آورند. بنابراین ، ما انتظار داریم که بنگاه های با ریسک کمتر و شفافیت بیشتری از اطلاعات ، وام هایی با سررسید طولانی تر دریافت کنند. آزمایشات تجربی بر اساس شرایطی است که سررسید های طولانی تر پیامد های عدم تقارن اطلاعاتی وام گیرنده را تشدید می کند (به عنوان مثال ، وام گیرندگان قادرند ریسک خود را تغییر دهند یا به احتمال زیاد در زمان بازپرداخت دچار تنگناهای مالی می شوند) و وام دهندگان از قدرت بالاتری برخوردارند. هرگونه تأثیر روابط بر سررسید وام می تواند برای خطوط اعتباری قوی تر باشد.

از سوی دیگر ، انواع دیگر وام ها سررسید های طولانی تری نسبت به خط اعتباری دارند و تمایل به تضمین کامل دارند ، این نشان می دهد که سررسیدهای وام ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی باشد. تحقیقات نظری در مورد میثاق بدهی نشان می دهد که عموماً سخت ترین شرایط بر شرکت هایی با بیشترین ریسک اعتباری و بیشترین انگیزه های خطر اخلاقی اعمال می شود (برلین و لوئیس (1988) ؛ برلین و مستر (1993)). قرارداد های بدهی برای شرکت های بزرگتر عموماً دارای پیمان های مفصلی هستند که وام گیرنده را ملزم می کند تا در صورت بروز فرصت های استراتژیک یا تغییر وضعیت مالی شرکت به موسسه بازگردد تا در مورد این پیمان ها مذاکره مجدد کند.

این پیمان ها کمک شایانی به موسسه وام دهنده در کنترل وام گیرندگان می دهد. علاوه بر این ، برلین و مستر (1993) و پارک (2002) نشان می دهند که با دادن حق به بانک ها برای مذاکره مجدد یا تماس با وام در صورت نقض عهدنامه ها ، میثاق ها انعطاف پذیری و کارآیی قراردادهای مالی را افزایش می دهد. از طرفی وام دهندگان سررسیدها را برای وام گیرندگان از نظر اطلاعات مبهم تر و خطرناک کوتاه می کنند. بنابراین ارتباط مثبتی بین سررسید وام و شفافیت اطلاعاتی ، وضعیت مالی بهتر و سابقه اعتباری بهتر پیش بینی می شود. از طرفی اگر روابط اطلاعات ارزشمندی را برای وام دهنده ایجاد شود و مشکلات ناشی از کدورت اطلاعاتی شرکت های کوچک را کاهش دهد ، انتظار می رود که روابط قوی تر و گسترده تری باید با وام دهی طولانی مدت همراه باشد.

علاوه بر این ، تا آنجا که تعهدات و ضمانت نامه ها وام دهنده را در برابر سوء رفتار وام گیرنده محافظت می کند ، وام های تضمینی باید سررسید بیشتری داشته باشند. اندازه گیری شفافیت اطلاعات وام گیرندگان ، اندازه شرکت و سن شرکت ، با وام های سررسید طولانی تر مرتبط است. با این حال ، در حالی که تأثیر اندازه شرکت از نظر آماری در همه انواع وام قابل توجه است ، تأثیر سن شرکت تنها برای خطوط اعتباری قابل توجه است.

جهت کسب هرگونه اطلاعات تخصصی و نیز مشاوره در خصوص راهنمایی و امکان سنجی اخذ وام به پیج شرکت حسابداری بهین تراز به آدرس (behintarazco@) مراجعه نموده و به دایرکت پیام دهید.